పసిపాప మరణవాఞ్మూలం

 









 
ఇదిగో ఇక్కడెవరైనా ఉన్నారా?
నేనెవరని అడుగుతున్నారా?
నాకు ఊరూలేదు పేరూలేదు
పట్టుమని పదిగంటల వయసూ లేదు
ఇప్పుడే నన్నిక్కడెవరో పారేసి పోయారు..

గుడ్డల్ల్లేని నా వంటిని
గుచ్చుతున్నాయి రాళ్ళూ ముళ్ళూ
ఊపిరాడనివ్వడం లేదు నా కొనఊపిరిని
పొదలే చూస్తున్నా చుట్టూ
ఇంకెంతసేపో నిలవదు నా ప్రాణం
రాసుకోండి ఇస్తున్నా మరణ వాఞ్మూలం

"ఆమె కష్టపడి కన్నది మమకారంతో కాదు
అండంగానో పిండంగానో వదిలించుకొనే దారి దొరకక..
ఇక్కడివరకూ తెచ్చింది మానవత్వంతో కాదు
పక్కనెక్కడా నా ఏడుపు వినపడనియ్యని చోటు కనపడక.."

ఓరి దేముడా! శ్వాస ఆగేవరకూ నాకు నోరివ్వు
ఇస్తే అడుగుతా ఈ రాక్షస సమాజాన్ని
విశృంఖలతను వెంబడించి పోయి ప్రేమపాశం
గుడ్డిదైపోతున్నదా?
కర్కశత్త్వపు బండెక్కి ఊరేగి వాత్సల్యం
గడ్డకట్టిపోతున్నదా?
స్వార్ధరక్కసి మంటల్లోపడి అమ్మతనం
ఆవిరయ్యిపోతున్నదా?

తాజా సందడి
____________

టప..టప..టప..టప..
సందేహంగా బయటికి చూస్తే
వచ్చేశామొచ్చేశామంటూ
వడివడిగా వస్తూ కనిపించాయి
వానచినుకులు..

నిజమా కలా అనుకునేలోగా
మట్టివాసనా మల్లెవాసనా కలగలిపి
మోసుకొచ్చి తాకాయి మోవిని
చల్లగాలులు..

ఎగిరిగంతేసి తెరకాస్త తొలగించి చూస్తే
ఉన్నచోటే ఉండి గాలి వేసే తాళానికి
పరవశం తో నాట్యంచేస్తూ కనిపించాయి
పెరటిమొక్కలు..

తడిసి ముద్దవుతున్నా లెక్కలేదు వాటికి
ఇన్నాళ్ళూ గదివదిలి రాలేని
నిస్సహాయతకి స్వస్తి చెప్పి
ఇక నీపనిలేదని స్విచ్చాఫ్ చెయ్యగానే
'అంతేలే' అని నీల్గుతూ ముడుచుకున్నాయి
ఏసీ రెక్కలు..

గదిలోంచి బాల్కనీలోకొచ్చిచూస్తే
నెలరోజులుగా మూతపడ్డ నోర్లు విప్పి
గానకచేరీ చేస్తూ కనిపించాయి
గువ్వపిట్టలు..

మెల్లమెల్లగా అయిందది జుగల్బందీ
కిచ..కిచ..కిచ..కిచ..
కూ..కూ..కూ..కూ..
పుయ్..పుయ్..పుయ్..పుయ్..

తలొక్కసారి పైకెత్తిచూస్తే
ముసిముసినవ్వులు చిందిస్తూ
మెరుపు రేఖలనంకరించుకుంటూ
ఉరుము భేరిగ సందడిచేస్తూ
గడిచిందొక వేడి పీడకలయన్నట్లు
ఆనందబాష్పాలు కురిపిస్తున్నట్లనిపించాయి
నీలిమేఘాలు..

ప్రేమంటే?

ప్రేమంటే ఏంటో
నాకైతే ఏం తెలియదు
తొలిసారి అతన్నిచూసినపుడు
ఒంటిలోని అణువులన్నీ
కదలడం మర్చిపోయాయి ఒక్క గుండెతప్ప
అక్కడ నా హృదయం దేన్నో స్రవించింది
బహుశా దేనికో ప్రసవం జరిగింది
మరి అదేంటో నాకైతే ఏమీ తెలియదు!

కళ్ళునాలుగు కలిసినపుడూ
తలపు మదిలో కదిలినపుడూ
గొంతు గుండెను తాకినపుడూ
అలా అపుడపుడూ..ఎప్పుడూ..
శ్వాసతో పాటూ ఇంకో చర్యేదో జరుగుతోంది
రక్తంతో పాటూ ఇంకోటేదో ప్రసరిస్తోంది
ఏమవుతుందో ఏమో
నాకైతే ఏమీ తెలియదు 

నాచేతిని ఒకచేత బంధించి
ఎదపై వాలినతలనొకచేత స్పృశించి
తమకపు కన్నుల సాక్షిగా నుదుటిని చుంబించి
అతడువేసిన విశ్వాసముద్ర
మనసున పలికించిందొక రాగం
బ్రతుకున కలిగించిందొక యోగం
ఏం మాయో అది
నాకైతే ఏమీ తెలియదు

ఇష్టాలూ కోరికలూ తాత్కాలికం
కలవడం విడిపోవడం యాదృశ్చికం
ఇవీ లోకుల నిర్వచనాలు
కానీ నాకనుభవమైంది ఇంకోలా
ఇష్టమంటే  చివరిశ్వాసను అంటిపెట్టుకోవడం
విడిపోవడమంటే గుండెవిరిగి శరీరం నుండి వేరవడం
మరి ఎందుకో
నాకైతే ఏమీ తెలియదు

గడ్డకట్టిన అనుభూతుల పొరల్లోకి 
ఏస్మృతో చొచ్చుకుపోయి చీల్చినపుడు
దొర్లేవి జ్ఞాపకాల దొంతరలే అయినా
పొంగిపొర్లేవి కన్నీటి ప్రవాహాలు
వరదపాలయిన హృదయం..
బద్దలవుతుందనుకునేలోపల ఏశక్తో
లాగి నన్ను బయటపడేస్తోంది
అంతమవుదామనుకునేలోపల ఏ ఆశో
మళ్ళీ నన్ను బతికిస్తోంది
ఆ ఆశకు పేరేంటో
నాకైతే ఏమీ తెలియదు

 జానపదగీతం

ఎంత మంచోడో నామావా
ఎంతమంచోడో నామావా
బంగారిమావా సింగారిమావా
ముత్యాలమావా నాముద్దులమావా //ఎంత//

ఏటికాడ నన్నుసూసి కన్ను కొట్టాడే
ఏరుదాటే సరికి మనసు కొల్లగొట్టాడే
ఇరుగమ్మా పొరుగమ్మల కన్నుకుట్టేలోగానే
మంచిరోజు సూసి నాకు తాళికట్టాడే

ఎన్నంటిమావా కన్నంటిమావా
జున్నంటిమావా నాముద్దులమావా //ఎంత//

పువ్వులాగ గువ్వలాగ సూసుకున్నాడే
పుండుపడక ఎండపడక కాసుకున్నాడే
రాసంటే నాదేనని కుల్లుకున్నారూరోల్లు
కాలు కందనీయకుండ ఏలుకున్నాడే

సరదాలమావా సరసాలమావా
మురిపాలమావా నాముద్దులమావా //ఎంత//

మచ్చుకొక్క మాటైనా కచ్చి ఎరగడే
మెచ్చుకోని సోటైనా గుచ్చి అడగడే
గంగమ్మా గైరమ్మా అమ్మలు మీరే ఆడికండ
ఆడెప్పుడు మీనీడన సల్లగుండాలే

  సల్లంటిమావా జల్లంటిమావా
మల్లంటిమావా నాముద్దులమావా //ఎంత//

తాజాస్మృతి

చచ్చిబతుకుతుంటాను నేను
నీరూపం..
వచ్చి వచ్చి నా కలవాకిలి తట్టి వెళ్ళినపుడల్లా

ఒక్కడుగు వెనక్కి వేస్తే అయ్యావు
నువ్వు మాయం..
అక్కడ్నించెన్నడుగులు ముందుకేసినా
మళ్ళీ కనపడలేదు అదేమి చోద్యం?

పచ్చిపుండవుతుంటుంది 
నా హృదయం..
గుచ్చి గుచ్చి జ్ఞాపకాల్ని తవ్వినపుడల్లా

తడిసిన నా పెదవులు నిన్నెంత కవ్వించాయో
ఆరహస్యం..
బట్టబయలు చేసింది మరుక్షణమే
తమకంతో నీ అధరద్వయం!

పిచ్చిదాన్నవుతుంటాను నేను
మన ప్రేమకుసుమం..
విచ్చివిచ్చి నాయెదతోటలో పూసినప్ప్పుడల్లా

మరుపు సహజమని ఎవరన్నారు?
అంతా అబధ్ధం..
ప్రత్యామ్నాయ ప్రవాహంలో ఎన్నిసార్లు పడిలేచినా
తాజాగా నామదినిండా మళ్ళీ నువ్వే సిధ్ధం!

నిశ్శబ్ద నిశీధి

 
 

                                                ఎప్పటిలాగే ఈయేడూ వచ్చిందేమో ఉగాది

నాముక్కును చేరుతోంది మామిడిపిందెల వేపపూతల వాసన
నాగుండెగదిలో ఘనీభవించిన
అనుభూతుల సారాలు కరిగి పొరలుపొరలుగా
జారుతున్నాయిపుడు జ్ఞాపకాలుగా..

ఆటలు పాటలు అమ్మ లాలనలు
కధలూ కబుర్లు నాన్న ఆలనలు
ప్రతిదినమూ సంబరమే అల్లరేమొ అంబరమే
ముసుగేలేని పసితనం మాయలే యెరుగని బాల్యం
నాకప్పుడేరుచీ తెలీదు ఒక్క తీపితప్ప

ఉలుకులు కులుకులు సిగ్గుసింగారాలు
బిగిసిన పరువాలు బింకపు బిడియాలు
వళ్ళంతా వయ్యారమే అనువణువూ పులకరమే
ఎల్లలులేని ఆనందం తిరుగేలేని తారంగం
అది వగరుపొగరుల యవ్వనపర్వం

ప్రణయం పరిణయం అతనితో అనుబంధం
ఇద్దరివీ ఒక్కటైన ఆశలు ఆశయాలు
ప్రతిరేయీ పరవశమే ప్రకృతితో సహవాసమే
అనురాగం అంకురించిన తరుణం..
ఒక్కరిద్దరవడం తరుణికది నిజంగా ఒకవరం
ఊహలన్నీ మధురమే అయినా నోట పులుపు తగిలితేనే పులకరం

ఇల్లు పిల్లలు ఇష్టంతోనే చాకిరీలు
ఉరుకులు పరుగులు ఉద్యోగాలు ఊడిగాలు
ఎక్కువైతే ఇబ్బందే తక్కువైనా తగువే
అలవాటయిన భారం అలసటపైనే మమకారం
చిరునవ్వు మోముతో చమటోడ్చిన సమయం
చప్పదనం కనపడనివ్వని ఉప్పదనపు జీవనం

విభేదాలు వేదనలు కష్టాలతో కాపురాలు
రుగ్మతలు రోదనలు కన్నీళ్ళకు స్వాగతాలు
అడుగడుగూ యాతనయే పతనానికి ఎదురీతయే
వేదాంతయోగం వైరాగ్యకాలం
అంతర్మధనం అవలోకనం కారం కారం జీవనభారం

ఆజ్ఞాపకాల ప్రవాహాన్నాపుతూ దరిచేరిందొక సందడి
నా నోరు తెరిచి పోసారెవరో షడ్రుచుల పచ్చడి
ఇదేమిటి? ఆరు రుచులూ తెలియడం లేదేమిటి?
ఏ ఆర్భాటం ఆనందం దరిచేరని ఈ వృధ్ధాశ్రమంలో
నాలాంటి శుష్కించిన దేహాలు సంచరించు ఈ నిశ్శబ్ద నిశీధిలో
తెలిసేది ఒక్క రుచే..
చేదు..చేదు..చేదు మాత్రమే !

సరోగేట్ మదర్.. మరో గ్రేట్ మదర్!!

బీజం ఎవరిదో..ఫలం ఎవరికో..
అయినా..ఓ జీవి అంకురార్పణకు
సన్నధ్ధమవుతున్నావు నిశ్చయంగా..నిశ్చలంగా..

అండం నీది కాదు..పుట్టేది నీకోసం కాదు..
అయినా..నీ రక్తమాంసాలను ఆహారంగా ఇచ్చేందుకు
సంసిధ్ధమవుతున్నావు ఆర్తిగా..ఆనందంగా..

ప్రేమ ఎవరికో..వాత్సల్యం ఎవరిదో..
అయినా..నీ కణకణాన్నీ కరిగించి ఇచ్చేందుకు
పూనుకుంటున్నావు ప్రేమగా..పరవశంగా..

నీ ఒడి నిండదు..నీ కల పండదు..
అయినా..పెరుగుతున్న నీ ఉదరభారాన్ని
సంతోషంగా మోస్తూ ఉన్నావు
చిన్నారికదలికలకు మురుస్తూ ఉన్నావు
చిత్రంగా..చిద్విలాసంగా..

నీ బిడ్డ కాదు..నీ కళ్లెదుట పెరిగేది లేదు
అయినా..భూమిపై పడేందుకు నీ కడుపు చీల్చుకువచ్చే
ఆప్రాణాంతక క్షణాలను పంటిబిగువున భరిస్తూ ఉన్నావు
నిర్భయంగా..ధ్యేయంగా..

ఎవరి వారసుడో..తలకొరివి పెట్టేది ఎవరికో..
అయినా..మరణానికి సైతం నువు సిధ్ధపడి
ఆ పసికందుకి జన్మనిస్తున్నావు

నువుపడుతున్న నరకయాతన
ఒక స్త్రీమూర్తి ఒడి నింపాలన్న తపన

స్త్రీ జాతి సహనానికి సరియైన అర్ధంలా
ఆడజన్మ ఔన్నత్యానికి నిజమైన నిదర్శనంలా
హద్దేలేని త్యాగానికి మరో రూపంలా
ఓ ప్రతీకగా నువు నిలుస్తున్నావు
అందుకే..
సరోగ్రేట్ మదర్ అని పిలువబడుతున్న నీవు
మరో గ్రేట్ మదర్ వి !

ప్రేమతత్వం

ప్రేమ ప్రేమంటారు
ప్రేమిస్తే తప్పేమిటంటారు 
గొంతుదాక మునిగాక
ఆకలుండదు దాహముండదంటారు 


ఎక్కువైతే ఊపిరాడదు
తక్కువైతే ఉండబట్టదు
లోతులన్ని తెలిసేదాక 
నిలువనీయదు నిదురపట్టదు 


ప్రేమే లోకమంటారు
ప్రేమలేక శూన్యమంటారు
కోరినంత దొరికాక
ఇదేనా ఇంతేనా అంటారు