ఊహల ఊయల

మరులు రేపు హృదయడోలలు పెదవిదాటక ఆగిపోవగ

హాయిగొలుపు గిలిగింతలు పైకి తెలుపక ఆగిపోవగ

ఈ మౌనమెంత బాగుందో!

ప్రేమపలుకుల తేనెరాగాలు క్షణమైనను మరువక తలపించగ

వలపుతలపుల సుస్వరనాదాలు ఒకటైనను వదలక వినిపించగ

ఈ నిశ్శబ్దమెంత బాగుందో!

ఊహలల్లిన ప్రణయసీమల ప్రతిక్షణమూ నాదవ్వగ

గుండెగుడిలో పదిలమైనీవు అనుక్షణమూ తోడుండగ 

ఈ ఏకాంతమెంత బాగుందో!