కవి

 

నీ
హృదయం మెత్తని పూవుల పరుపు 
ఊహలు వెచ్చని ఉదయపు వెలుగు 
నువు సున్నితమై, సృజనవై 
ఒక స్పందనవై, స్ఫూర్తివై 
నీలో కోటిభావాలు పల్లవించగా 
అనంతమైన ఆలోచనల 
జలధివై భావోజ్వలితవై 
భాసిల్లు 
ఉషోదయానివి ! 

నీ
కవితాకౌశలపు ధారలతో
తడారిన రససీమలను
తడుముతూ తడుపుతూ
దాహం చల్లారుస్తూ
హృదయం చెమ్మెక్కిస్తూ
నిరంతర ప్రావాహమై
కదలిపోవు
కావ్యఝరివి !

నీ
చూపు సాంఘిక సమస్యలవైపు
ఆలోచన బాధిత అన్నార్తుల కొరకు
నువు కసివై క్రోధానివై
ఒక ప్రయోజనమై పరిష్కారమై 
నీ మహామేధస్సు విస్తృతించగా 
కదంతొక్కు కవనతేజమై
ఉరకలేయు 
ఉద్యమానివి !

....కవివి ! !